آزمایشگاه اجتماعی به عنوان فضاهای تجربی برای هم‌‌آفرینی تعریف می‌شود. این نوع آزمایشگاه دارای ابتکار مدیریتی یا نوعی استراتژی برای گرد هم آوردن ذینفعان مختلف (مانند یک شرکت و گروهی از مشتریان) برای تولید مشترک یک نتیجه بلندمدت باارزش برای دو طرف است. آزمایشگاه‌های اجتماعی پلت‌فرم‌هایی هستند که برای پرداختن به چالش‌های اجتماعی ایجاد شده‌اند و به طور خلاصه سه ویژگی مشترک دارند.
1- با یک دیدگاه اجتماعی، افراد با زمینه‌ها و رویکردهای مختلف برای همکاری با یکدیگر را گرد هم می‌آورد.
2- با یک دیدگاه تجربی، با ایجاد یک فرآیند چرخه‌ای سر و کار دارد.
3- با یک دیدگاه سیستمی، کار بر روی پیش‌نمونه‌هایی دارد که می‌تواند چالش‌های بزرگ را حل کند.
امروزه داستان از این قرار است که رویکردهای فعلی برای پرداختن به چالش‌های اجتماعی پیچیده کار نمی‌کنند. به آزمایشگاه‌های اجتماعی نیاز داریم تا مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی را حل کنیم. مردم نه تنها باید اهمیت آزمایش‌ها در خدمات عمومی را درک کنند؛ بلکه باید در خود آزمایش درگیر شوند.
آزمایشگاه‌ها برای از بین بردن فقر، پایداری آب، آب و هوا، نوآوری‌های اجتماعی و بسیاری مسائل دیگر متمرکز هستند. افرادی که این آزمایشگاه‌ها را اداره می‌کنند فقط دانشمندان یا دانشگاهیان نیستند و هیچ کدام از آن‌ها کارآفرین محسوب نمی‌شوند. در واقع آزمایشگاه‌های اجتماعی، پلت فرم‌هایی برای پرداختن به چالش‌های اجتماعی پیچیده هستند که دارای سه ویژگی اصلی هستند:
آن‌ها اجتماعی هستند: آزمایشگاه‌های اجتماعی با گردهم آوردن شرکت کنندگان مختلف برای کار در یک تیم که به طور دسته جمعی کار می کنند. آن‌ها به صورت ایده آل از بخش های مختلف جامعه مانند حکومت، جامعه مدنی و جامعه کسب و کار تشکیل شده است. مشارکت ذینفعان مختلف فراتر از مشاوره، برخلاف تیم‌های متخصص و یا یا تکنوکرات‌ها، نشان دهنده ماهیت اجتماعی آزمایشگاه‌های اجتماعی است.
آن‌ها تجربی هستند: آزمایشگاه های اجتماعی تجربیات یک طرفه نیستند. به طور مداوم و پایدار هستند. تیمی که این کار را انجام می‌دهد، رویکردی تکراری را به چالش‌هایی که می‌خواهد با آن سروکار داشته باشد، به مداخلات نمونه‌سازی و مدیریت پورتفولیو راه‌حل‌های امیدوار کننده تبدیل می‌کند. این امر ماهیت تجربی آزمایشگاه‌های اجتماعی را منعکس می‌کند، و برخلاف طبیعت مبتنی بر پروژه بسیاری از مداخله‌های اجتماعی است.
سیستمی هستند: طبیعت سیستماتیک دارند. این به معنی تلاش برای رسیدن به راه حلی است که فراتر از برخورد با یک بخش از کل یا یک نشانه است و به دنبال علت ریشه‌ای این که چرا همه چیز در وهله اول کار نمی‌کند، است. آن‌ها سیستمیک هستند، ایده ها و ابتکاراتی که در آزمایشگاه‌های اجتماعی ایجاد می‌شوند، به عنوان نمونه‌های اولیه منتشر می‌شوند، در پی تمایل به داشتن سیستم در طبیعت هستند. این بدان معنی است که سعی کنید راه حل‌هایی را پیدا کنید که فراتر از برخورد با بخشی از کل یا نشانه‌ها باشد و به دلیل ریشه‌ای که چرا همه چیز در ابتدا کار نمی‌کند، ریشه دارد.
